mówić świństwa

См. также в других словарях:

• świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… …   Słownik języka polskiego

• świństwo — n III, Ms. świństwowie; lm D. świństw 1. pot. «czyn nieuczciwy, niemoralny, podły; niegodziwość, łajdactwo» Straszne, wielkie świństwo. Zrobić komuś świństwo. Narobić świństw. 2. pot. «rzecz nędzna, licha, tandetna; niesmaczna, wstrętna potrawa,… …   Słownik języka polskiego

• świntuszyć — ndk VIb, świntuszyćszę, świntuszyćszysz, świntuszyćusz, świntuszyćył pot. «mówić rzeczy nieprzyzwoite, wygadywać świństwa; rzadziej: zachowywać się nieprzyzwoicie, popełniać świństewka» …   Słownik języka polskiego